Gedichtjes 1

Er is een vervolgpagina waar nieuwe gedichtjes hun plekje vinden.
Klik op het paginanummer om ze te lezen.

1 - 2

Ik wil dansen en spelen in de zon,
vol van mooie dromen,
vrij en onbekommerd om
wat er morgen weer zal komen.

Als een pluisje waaien in de wind,
waarheen de fluistering mij voert
en met de nieuwsgierigheid van een kind,
ontdekken wat mij beroert.


*

Onderweg naar mezelf

Ik ben op pad om te ontdekken wie ik werkelijk ben,
en me niet langer te zien door de ogen van hen,
die met de beste bedoelingen mij opvoedden en leerden,
en waarmee ik mijzelf beoordeelde en corrigeerde.
Ik paste mij aan en liep in de maatschappelijke pas,
waarin ik verstandig en zorgzaam voor anderen was.

Maar hierdoor kwam ikzelf in de verdrukking
en kende niet langer meer de verrukking,
van lange zomerdagen kruipend door het gras,
spelend dat ik een indiaan op speurtocht was.


Ik wil weer terug naar het kind in mezelf ,
dat eenvoudig contact maakt met de kabouter en de elf,
openstaat voor nieuwe wegen en verrassingen op zijn pad,
zonder zorgen of dat wel kan en past in de agenda die ik had.

*

Ballast

 

al die zaken en dingen
die er niet toe doen
die je afremmen, afmatten
omdat ze je weerhouden los te laten

je tegen houden
het leven verzwaren
door te vergaren
zakken aan emoties
dozen vol met ‘zekerheden’

al dat sjouwen
zou een doos met vertrouwen
niet veel makkelijker reizen
je van binnenuit de weg wijzen
hoe kun je reizen door vast te houden


laat los, laat gaan
vrij vliegen, ga de onzekerheid aan
laat los die draad
verbonden met het verleden
want je gaat
in het heden

 

niet meer bijhouden hoe oud we zijn
niet meer beleggen op termijn
want je bent continu
in het Nu

 

*

Mijn overall

 

steeds meer word ik me bewust
dat ik ben toegerust
met ervaringen die ik heb opgedaan
met mogelijkheden, tools om aan de slag te gaan
als ik dan dacht: dat lukt me nooit of dat kan ik niet
vergat ik dat ik bang was dat ik tekort schiet
maar je komt hier om te groeien
durven en openbloeien

 

dus neem ik mijn angsten onder de loep
en reageer op de innerlijke roep
 al doende neem ik onbewust
een tool, waarmee ik ben uitgerust
in mijn overall bevinden zich allerlei zakken
wat ik nodig heb kan ik daar uit pakken


dient zich iets aan
dan weet ik dat ik ermee aan de slag moet gaan
gaandeweg komen er inzichten
of innerlijke berichten
dan kan ik tekenen, musiceren
of met woorden jongleren

 

niet om te laten zien wat ik allemaal kan
want daar groei ik niet van
maar te zijn wie ik ben
en ik steeds opnieuw ontdek wat ik nog niet ken

 

dan komen er mogelijkheden naar boven
waar ik eerder niet in had durven geloven
dat geeft heel veel vertrouwen
om verder mee te bouwen
niet om applaus op te wekken
maar mezelf te ontdekken

 

door gewoon wat in elkaar te flansen
zie ik allerlei kansen
door me niet aan patronen aan te passen
maar door eigen inzichten te laten verrassen

 

die overall die zit me goed
omdat ik daarin mezelf ontmoet
en natuurlijk gaat er heel veel mis
wetend dat dat inherent aan ontwikkeling is

 

*

Ik ben wie ik ben 
 

Ik ben wie ik ben en het is goed

als ik mijzelf in waarheid ontmoet.
 

Ik ben wie ik ben en het is goed

als ik mijzelf aanvaard en begroet.


*

Leren

Leren gaat niet zonder slag of stoot,

zonder je soms eens te bezeren,

maar als je te voorzichtig bent,

zul je nooit iets leren.

*

Miep en Jet ruimen op

,,O Miep , wat staat ons huisje toch vol

Je kunt hier bijna niet meer lopen

We moeten echt aan het ruimen gaan

En jij doet mee, mag ik hopen?”

 

,,Maar Jet”, sprak Miep: ,, Ik hou zo van mijn spulletjes

Ook al is het soms oud, of zijn het onbenulletjes

Ik ben er dol op en wil ze niet kwijt

Ik heb ze immers al een hele tijd”.


,,Wat doe je er eigenlijk mee Miep, wanneer gebruik je het spul?

Kijk hier eens : een oude vergiet, wat een lelijke oude prul!

En daar: een oude jas, totaal overbodig en uit de tijd.

We gaan eens lekker ontspullen, vooruit met de geit!”

 

,,O Jet ,waarom doe je me dit toch aan?

Laat alles in hemelsnaam gewoon lekker staan

Ik zit goed zoals ik zit met dit alles om me heen

Want als je dat gaat ruimen, dan voel ik me zo.. alleen”

 

,,Maar Miep, je zoekt je heil toch niet in al die loze spullen?

Het gaat erom dat je jezelf van binnen eens gaat vullen

Met nieuwe dromen; groots of juist heel klein

Zodat je uiteindelijk heel blij met jezelf kunt zijn”.

 

Zo gingen de dames aan de slag

En het was prachtig wat Miep toen ineens zag:

,,O Jetje, wat heerlijk. Ik voel me nu zo vrij!

Geen oude rommel meer, maar nieuwe ruimte voor: MIJ!”


*